در صدر اسلام برخی از جهالت و ناآگاهی مردم سوءاستفاده کرده و ادعای دروغین پیامبری داشتند. چنین رویدادی در جزیرةالعرب بهدلیل سلطه نظام قبیلهای و فرهنگ جاهلی، بسیار بود. مدعیان دروغین پیامبری در صدر اسلام از کهانت، جادو، سجعگویی و ... استفاده کرده و مردم را فریب داده و اغفال میکردند. ادعای آنها ارتباط تنگاتنگی با کهانت داشت و برای رسیدن به اهداف خود به آن متوسّل میشدند. در این مقاله پس از تعرف کهانت، ارتباط آن با دین و نیز تأثیر آن با مدّعیان دروغین پیامبری را روشن ساختیم تا معلوم شود معجزهای که آنها بهظاهر اقامه میکردند و مردم عوام را فریب میدادند، درواقع کهانت و جادو بوده که مردم عادی بهدلیل جهالت، از تزویر آنها آگاه نمیشدند و گمان میکردند که ادعای آنها درست است، درحالیکه جز دروغ، چیزی دیگر نبود. در پایان به بررسی چهار نفر از افراد مشهوری که از طریق کهانت و جادو، ادعای پیامبری داشتند و درصدد فریب مردم و سوءاستفاده از آنان بودند، پرداختهایم تا ارتباط کهانت با مدعیان پیامبری بهوضوح، روشن شود.
واژگان کلیدی: کهانت، جادو، مدعیان پیامبری.